We  kunnen miljoenen kleurtinten zien. Maar toch zien we niet alles, zoals ultraviolet en infrarood licht. Deze soorten licht worden enkel waargenomen door sommige dieren.

Vissen zoals goudvissen, piranha’s en kroeskarpers kunnen infrarood licht zien: dit is het enige licht dat doordringt tot in het troebele water waarin ze leven. En op bepaalde bloemen en dieren komen onzichtbare patronen voor die ultraviolet licht weerkaatsen. Dieren zoals bijen, vlinders en kolibries weten dankzij deze patronen welke bloemen voor hen goed zijn.

Talloze dieren kunnen geluiden horen die voor ons te hoog (ultrageluid) of te laag (infrageluid) zijn. Met ultrageluid waarschuwt de grondeekhoorn onopgemerkt zijn soortgenoten voor een vijand. En dolfijnen en vleermuizen merken dankzij de echo van ultrageluid obstakels of prooien op.

Infrageluid zorgt ervoor dat dieren zoals olifanten en walvissen over lange afstanden met elkaar kunnen communiceren. Het infrageluid dat walvissen produceren, kan wel 1000 km door de zee reizen!

Hoe ver reikt jouw geschreeuw? En vang jij evenveel motten als de vleermuis?

Het smaakzintuig test het eten in je mond, zodat je kunt beslissen: doorslikken of uitspugen! De smaakpapillen op onze tong herkennen vijf verschillende smaken (zoet, zuur, zout, bitter en umami). Deze smaken zeggen iets over ons voedsel: zoet betekent dat er veel energie in zit, umami dat het eten veel eiwitten bevat, bitter is in de natuur vaak een teken dat iets giftig is …

Dieren proeven niet altijd dezelfde smaken als wij. Katten kunnen bijvoorbeeld de smaak zoet niet proeven: ze eten vooral vlees en daar zit geen suiker in.

Het temperatuurzintuig is ons minst precieze zintuig : we merken wel of het warm of koud is, maar zonder thermometer kunnen we nooit precies weten welke temperatuur het is. En dat terwijl sommige slangen temperatuurverschillen tot 0.003 °C opmerken!

De koningspython slaagt er dankzij dit zintuig in om zelfs in het donker zijn warmbloedige prooien op te sporen. En het helpt de thermometervogel om zijn nest drie maanden lang op een constante temperatuur van 33 °C te houden. Anders komen de eieren niet uit.

De naald van een kompas wijst altijd naar het noorden. Op die manier kan het magnetisch veld van de aarde je altijd de weg wijzen.

Sommige dieren hebben een magnetisch zintuig dat werkt als een inwendig kompas. Het helpt bijvoorbeeld bosmuizen om  de weg terug te vinden naar hun ondergrondse gangen en zeeschildpadden om terug te zwemmen naar hun geboortestrand om er eieren te leggen. Het zorgt er ook voor dat postduiven hun vertrekpunt terugvinden en dat kompastermieten hun heuvels noord-zuid gericht bouwen.