Paleontologen hebben een nieuwe uitgestorven dolfijnsoort ontdekt in de Pisco-Icawoestijn in Peru. De soort leefde 16 miljoen jaar geleden in de oceaan, en is verwant met de huidige rivierdolfijnen in Zuid-Azië. ‘De fossielen zijn uitzonderlijk goed bewaard , tot de tanden toe’, zegt Olivier Lambert van het Koninklijk Belgisch Instituut voor Natuurwetenschappen, die het onderzoek leidde.
Meer dan zestien miljoen jaar geleden, tijdens het mioceen, was de Pisco-Icawoestijn niet kurkdroog, maar een bruisende zee met verschillende soorten dolfijnen, waaronder Huaridelphis raimondii. Zo heet de nieuwe, erg kleine dolfijnensoort, waarvan paleontoloog Olivier Lambert (KBIN) en twee buitenlandse collega’s drie specimens opgroeven, waaronder twee heel goed bewaarde schedels. De nieuwe dolfijnsoort behoort tot de squalodelphiniden, een uitgestorven familie die verwant is met de bedreigde rivierdolfijnen van de Ganges en de Indus.
Dankzij de goede staat van de fossielen – de tanden zijn opvallend goed bewaard gebleven – konden de wetenschappers ze uitgebreid analyseren. ‘Deze fossielen behoren tot de best bewaarde exemplaren van deze zeldzame familie’, zegt Olivier Lambert. ‘De nieuwe soort, Huaridelphis raimondii, leert ons meer over de diversiteit van de squalodelphiniden, en de onderlinge verwantschappen tussen de soorten.’
Naar de rivier
Zo kunnen de fossielen van de uitgestorven zeezoogdieren ons meer leren over de geschiedenis van moderne rivierdolfijnen, die afstammen van soorten die in oceanen rondzwommen. Rivierdolfijnen zijn opmerkelijke wezens: ze zwemmen in modderig water en zijn vaak functioneel blind. Verder onderzoek kan uitwijzen hoe die dolfijnen vanuit oceanen ooit in rivieren terechtkwamen.
Het is niet de eerste spectaculaire vondst in de Pisco-Icawoestijn: in 2008 ontdekten wetenschappers er een fossiel van een uit de kluiten gewassen potvis, en een walvis met gefossiliseerde balein. De woestijn is een vruchtbare vindplaats, zegt ook Lambert. ‘Op basis van het materiaal van de Pisco-site zijn de voorbije dertig jaar veel soorten walvisachtigen (cetacea) beschreven. We zijn nog lang niet klaar met het onderzoek in deze hotspot voor mariene paleontologie.’
De nieuwe soort werd Huaridelphis raimondii gedoopt naar de oude Huari-cultuur in het Andesgebergte en in de kuststreek van Peru 500 tot 1000 jaar voor Christus. Het woord ‘delphis’ is het Latijn voor dolfijn. En Antonio Raimond (1826-1890) was een Italiaanse wetenschapper die walvisfossielen heeft gevonden in het Peru.
De studie werd gepubliceerd in het vaktijdschrift Journal of Vertebrate Paleontology.
