De rijke geologische collectie van het Koninklijk Belgisch Instituut voor Natuurwetenschappen bevat gesteenten, mineralen en meteorieten, maar ook boorkernen en beschrijvingen van boringen.
Sinds midden 19de eeuw verzamelden geologen stalen van de ondergrond. Ze konden er hun beschrijvingen van het ‘onderaardse’ mee illustreren. Zo ontstond een lithoteek, een bibliotheek van gesteentemonsters. Die verzameling groeit nog en heeft nu ongeveer een half miljoen monsters van Belgische bodem.
Grotere stukken, de ‘boorkernen’, worden bewaard in een afzonderlijke opslagruimte. Als je de kernen achter elkaar zou leggen, kom je aan liefst veertig kilometer! Samen met de boorgatmetingen en -beschrijvingen staan ze ter beschikking van onderzoekers. De boorarchieven zijn vandaag waardevol in de zoektocht naar ondergrondse opslag van radioactief afval of in de zoektocht naar schaliegas. Dat vandaag minder in de ondergrond geboord wordt – door schaarse financiering – maakt de historische boorarchieven des te relevanter.
Het KBIN is vanzelfsprekend ook fier op zijn collectie mineralen: maar liefst 30.000 stuks, van kanjers tot onooglijk kleine, zowel duur als minder waardevol. 5.000 ervan zijn in België gevonden en 18 exemplaren zijn hier voor het eerst ontdekt en gedefinieerd. De Russische collectie mineralen en gesteenten – 800 specimens – is de oudste deelverzameling, een schenking van kroonprins Willem van Oranje uit 1828.
In de petrologische collectie vind je nog eens 25.000 stukken gesteente van over de hele wereld. De Belgische marmers springen in het oog: een unieke verzameling die getuigt van een roemrijk verleden. Het 300 miljoen jaar oude Belgisch marmergesteente werd, vooral in de Barok, in tal van historische gebouwen verwerkt, onder meer in het Paleis van Versailles. De marmergalerij van het KBIN – een pronkstuk op de Wereldtentoonstelling van 1897 in Brussel – biedt ons veel informatie over de steengroeven van eind 19de eeuw, die vandaag niet meer actief zijn.
De collectie van 500 meteorieten is wellicht de meest waardevolle. De verzameling krijgt er steeds meer Antarctische meteorieten bij door de recente Belgisch-Japanse expedities. Pronkstuk is de 436 kilogram zware meteoriet ‘Mont-Dieu’, waarvan een 18 kilogram zwaar brokstuk in de Dinogalerij van het Museum tentoongesteld wordt. De luchtvochtigheid in de bewaarzalen voor de meteorieten moet trouwens laag zijn, want de ruimtestenen bevatten ijzer en kunnen dus roesten. En, last but not least: het KBIN heeft ook kleine brokjes van de maanstenen die astronauten Neil Armstrong en Buzz Aldrin verzamelden tijdens hun Apollo 11-vlucht in juli 1969.
