Marleen De Ceukelaire is conservator van de geologische collecties. Neen, ze was niet van jongs af gepassioneerd door stenen. ‘Ik wou natuurwetenschappen studeren, dus koos ik voor geologie, omdat die richting alle wetenschappen bundelde: onder meer biologie, wiskunde, fysica en chemie. Ik wou nog niet kiezen.’
Maar tijdens haar studies, aan de Universiteit Gent, raakte Marleen steeds meer geboeid door wat geologie echt is, de kennis van de ondergrond. ‘Ik heb toen onderzoek gedaan naar grondwater: naar de ideale boorplekken, naar hoe vervuiling zich onder water verspreidt.’ Daarna werkte Marleen tien jaar lang aan de geologische kaart van Vlaanderen. ‘We hebben met de beschikbare informatie de verschillende lagen in kaart gebracht. Zo kunnen gebruikers meteen ‘lezen’ of er klei of zand onder hun voeten zit.’
Een job als datamanager bij de Belgische Geologische Dienst, onderdeel van het KBIN, was een ideale manier om de collecties geologie te leren kennen. Conservator zijn is een mooi vervolg, een droomjob zelfs, vindt ze: ‘Ik zorg ervoor dat onderzoekers en bezoekers de juiste stukken kunnen vinden. We werken ook voor andere tentoonstellingen, waarbij we dan samen de meest geschikte stukken uitkiezen. Zo liggen er enkele stukjes maan uit onze collectie in het Euro Space Center in Transinne.’
België is geologisch bijzonder interessant. Niet toevallig zijn veel stratigrafische namen (die internationaal erkend zijn) naar Belgische plaatsen genoemd: denk maar aan Yperiaan of Dinantiaan. ‘Je hoeft niet ver te lopen om veel te kunnen zien.’ Marleen heeft zich recent vooral op Belgische natuursteen toelegt, in de eerste plaats de ‘streekeigen’ Vlaamse stenen maar ook het Belgische marmer.
