KOOP JE TICKETS ONLINE

TICKETS !

Sinds 2012 heeft bioloog en taxonoom Yves Samyn de collecties ongewervelden onder zijn hoede. Al vroeg wou hij mariene bioloog worden. 'Ik ging tijdens vakanties met mijn ouders snorkelen in koraalriffen. Ik was meteen gefascineerd door die onderwaterfauna. Het sprak vanzelf dat ik biologie ging studeren.'

Yves Samyn, conservator van de invertebraten-collecties

Die voorliefde voor tropische zeedieren bleef: voor zijn licentiaatsverhandeling aan de Vrije Universiteit Brussel trok hij naar Keniaanse koraalriffen om er de voortplanting van twee soorten zee-egels te bestuderen. 'Het viel me op dat veel groepen taxonomisch amper waren beschreven, dus nam ik me voor een van die onderbelichte groepen aan te pakken: de zeekomkommers.' Ook zijn doctoraat ging deze groep dieren, maar dan de soorten uit de Indische Oceaan. Hier zijn ze zeldzamer: aan de Belgische en Nederlandse kust zijn er slechts een handvol gedocumenteerd.

Afrikaanse biologen determineren soorten tijdens veldwerk
Taxonomie wereldwijd

Yves kwam in 2004 naar het Koninklijk Belgisch Instituut voor Natuurwetenschappen, verantwoordelijk het Nationaal Knooppunt GTI (Global Taxonomy Initiative). Dat wereldwijde initiatief bevordert sinds 1998 de taxonomische kennis en brengt ze samen, zodat overheden gefundeerde beslissingen kunnen nemen over de bescherming van soorten en van ecosystemen. 'Ook de ontwikkelingslanden moeten meer expertise in huis hebben om aan taxonomie te doen en collecties goed te beheren', vindt Yves. Hij richtte daarom het tijdschrift Abc Taxa op dat die kennis voor iedereen beschikbaar maakt.

Yves Samyn neemt al duikend nota's over een zeekomkommer.
Afrodisiacum

Vandaag doet Yves vooral onderzoek naar de schat aan specimens in 'zijn' collecties, en over zijn geliefde zeekomkommers raakt hij nooit uitverteld. 'Sommige soorten worden overbevist, omdat ze in Azië massaal als lekkernij of als afrodisiacum worden verkocht. Recent hebben we – mede door onze rijke collectie - die commerciële soorten summier beschreven en hun verspreiding in kaart gebracht, in een boek uitgegeven door de Food and Agriculture Organisation (FAO) van de Verenigde Naties. We hopen dat visserijen en overheidsdiensten de soorten nu beter zullen herkennen en de vangst beter gaat beheren.'

Go to top