Daarnaast onderzoeken we ook het leven op zogenaamde artificiële harde substraten. De mens introduceert  steeds meer harde substraten in de zee zoals havenmuren en strandhoofden (golfbrekers in de volksmond). Sinds 2008 worden er nieuwe artificiële harde substraten in zee gebouwd:  windmolens. Momenteel staan een 100tal molens in zee, maar over een aantal jaar worden dit er een 600tal.  Daarom is het belangrijk om te begrijpen hoe deze structuren het (functioneren van het) marien ecosysteem beïnvloeden.

Wij bekijken  de dieren die leven op de funderingen en op de stenen dierond de funderingen worden aangebracht om erosie te voorkomen. Hiervoor varen we met het onderzoeksschip RV Belgica tot in het windmolenpark. Duikers worden via een klein bootje bij de windmolens gebracht en daar nemen ze, op verschillende diepten, stalen van de organismen die op de funderingen en op de stenen errond leven. De funderingen worden ook gefilmd.

 De gemeenschappen op de windmolens verschillen fundamenteel van de dieren die in de zandige bodem leven, waardoor ook hun functie binnen en hun invloed op het marien milieu anders kan zijn. Bij dit onderzoek hebben we ook specifiek aandacht voor niet-inheemse soorten.